Okres renesansu przyniósł transformację stylów architektonicznych, która nadal wpływa na współczesne koncepcje architektoniczne i zasady projektowania. Skupienie się tego okresu na humanizmie, formach klasycznych i postępie naukowym odegrało kluczową rolę w kształtowaniu dzisiejszego krajobrazu architektonicznego.
W okresie renesansu w architekturze nastąpiło przejście od ciężkich, ozdobnych projektów epoki gotyku do odrodzenia klasycznych proporcji i symetrii. To odnowione zainteresowanie klasyczną starożytnością doprowadziło do powstania kultowych dzieł architektonicznych, które nadal inspirują współczesnych architektów i projektantów.
Jedną z najważniejszych cech architektury renesansowej był nacisk na matematyczne proporcje i harmonię. Architekci tacy jak Leon Battista Alberti i Filippo Brunelleschi byli pionierami w zastosowaniu form geometrycznych i perspektywy, kładąc podwaliny pod nowoczesne zasady projektowania przestrzennego i integralności strukturalnej.
Integracja ideałów humanistycznych z projektem architektonicznym to kolejne trwałe dziedzictwo renesansu. Budynki zaprojektowano tak, aby wywoływały poczucie równowagi, piękna i racjonalności, odzwierciedlając wartości tamtej epoki skupione na człowieku. To humanistyczne podejście do architektury w dalszym ciągu kształtuje nowoczesne koncepcje zrównoważonego i zorientowanego na użytkownika projektowania.
Renesans był także świadkiem rozwoju innowacyjnych technik i materiałów budowlanych, w tym wykorzystania kopuł, łuków i sklepień, które stały się cechami charakterystycznymi trwałych stylów architektonicznych. Ten postęp w inżynierii i budownictwie wpłynął na współczesne metody i technologię, umożliwiając realizację złożonych i wizjonerskich projektów architektonicznych.
Co więcej, zasady estetyczne renesansu, takie jak stosowanie klasycznych porządków i elementów dekoracyjnych, przetrwały w różnych ruchach architektonicznych, od neoklasycyzmu po postmodernizm. Trwałe dziedzictwo architektury renesansowej można dostrzec w ponadczasowym uroku słownictwa projektowego i trwałym wpływie, jaki wywiera ona na środowisko zabudowane.